Birçok genç, ekranları kullanarak sağlık profesyonelleri tarafından önerilenden daha fazla zaman harcıyor. Obezite ve zihinsel sağlık dahil olmak üzere birçok hastalık için aşırı tarama süresi olumsuz olarak değerlendirilmiştir. Bu olumsuz etkileri azaltmak için, çocukları bir ekranın önünde çok fazla zaman geçirmeye teşvik eden şeyleri anlamamız gerekir
Çocuklar, özellikle ebeveynleri olmak üzere diğerlerini izleyerek davranışlarını öğrenir ve geliştirirler ve buna ekran kullanımı dahildir. Aslında, ebeveynlerin kullandığı cihaz türleri ve bunları ne kadar süreyle kullandıkları, çocuklarının ekran kullanımının ve ekran süresinin en güçlü yordayıcılarıdır. Ebeveynler ayrıca ekranların ve teknolojinin kullanılabilirliğini kontrol eder ve kullanımlarına ilişkin kuralları belirler.
Dikkati dağıtılmış ebeveynlik
Ebeveynler, çocuklarının ekran süresi için sınırları belirlemekten sorumlu olsa da, modern dünyanın talepleri – iş ve ev hayatı görevleri – ebeveynlerin kendi ekran saatlerini kapatmasını ve sınırlandırmasını zorlaştırabilir. Cep telefonlarının izin verdiği sürekli bağlantı, yönetimi giderek zorlaştırır ve dikkat dağıtıcı ebeveynlik ile sonuçlanabilir.
Ebeveynlerin çocuklarıyla geçmişe göre daha fazla zaman geçirdiği düşünülse de, etkileşimlerin kalitesinin azaldığı düşünülmektedir. ABD’den yapılan bir çalışmada, 5-18 yaş arası çocukların ebeveynleri, çocuklarıyla telefonlarında harcadıklarından biraz daha az kaliteli zaman geçirdiklerini bildirdi.
Sosyologlar, medya teorisyenleri ve teknoloji uzmanları, dijital teknolojinin bizi rahatsız ettiğini ve bunun da olumsuz sosyal ve duygusal sonuçlara yol açtığını iddia ettiler. Ebeveynlerin ekran zamanının çocuklarının ekran zamanını etkilediğini bilsek de, ekran zamanı nedeniyle dikkati dağıtan ebeveynlik sonuçları hakkında daha az şey biliyoruz.
“Sadece bir dakika”, çocuklar tarafından duyulan yaygın bir ifadedir ve birçok ebeveyn çocuklarıyla birlikte telefonlarında çok fazla zaman geçirmeyi kabul eder. Bu tür ifadelerin etkileri, sosyal bilimcilerin teknolojinin sosyal ilişkilere-hepsinin en önemli ilişkisi dahil: ebeveynler ve çocukları arasındaki ilişki- nasıl müdahale ettiğini tanımlamak için “technoference” kelimesini kullanmalarına yol açtı.
Duygusal iyilik halinin bozulması, ebeveynlerin dikkat için girişimlerin kaçırılması, daha az olumlu etkileşimler, zayıf çocuk davranışı, gecikmiş dil gelişimi ve çocuk yaralanmalarında artış dahil olmak üzere; Ebeveynlerin “technoference”‘ları bebekler ve küçük çocuklar için olumsuz sonuçları olabilir.
S ila 13 yaşları arasındaki 6000’den fazla çocuk üzerinde yapılan bir araştırma, ebeveynleri yemek, konuşma ve diğer aile zamanlarında telefon kullandığında çocukların üçte birinden fazlasının kendini önemsiz hissettiğini buldu. Bazı aile zamanları boyunca dikkatleri telefonları tarafından dağıtılan ebeveynlerin çocukları, dikkat çekmek için yarışıyor gibi hissedebilirler, bu da üzücü, öfkeli ve yalnız hissettikleri için harekete geçmelerine neden olabilir.
Çocuklar kendilerini güvende hissettiklerinde ve ebeveynlerinin dikkatini çektiğinde gelişirler. Aile zamanında ve çocuklarla kendi başlarına geçirilen zamanlarda ekranların kapatılması ve ekrandan uzak durulması; mutlu ebeveynlik, mutlu çocuklar, olumlu ilişkiler ve güçlü bağlantılar için anahtardır.
Hazır olmak (dikkatini dağıtmamak) ebeveynlerin yakın sosyal ortamlarından ödülleri hissetmelerine yol açtığını kanıtlar gösteriyor. Aynı kanıtlar, bizi bağlamayı amaçlayan teknolojinin ironik bir şekilde, hayatımızdaki en önemli insanlarla olan bağlantıyı zayıflatabileceğini düşündürmektedir.
