İyi ki varsın.
Bize öğretildi bu cümle.
İki basit kelimeydi.
Yan yana geldiğinde
Aleme izan verirdi.
Öncesinde çok dile gelmemişti.
Bir sitem cümlesiydi.
Bülbül’ün sitayişiyle,
Gönlümüzü dize getirdi.
O yalın cümle
Hepimize iyi geldi.
Sebep yokken
Değer vermek ve söylemek
İnsanın sihriydi.
Bize öğretildi bu cümle.
İki basit kelimeydi.
Unvanı, uzmanlığı olan biri de değildi,
Gönlü şiir olan bir çocuktu.
Sırlandı, şerbet içti.
En üst makamı seçti.
Devlete yol gösterirken,
Kalbin yolunu da gösterdi.
Terörist duygulardan kalbi korumak gerekti.
Sayesinde nice anlamlar,
Kocaman bir bilinç yüklendi.
Hakikatin yansıması
Erenlerle dillendi.
Bilmezken iki basit kelimenin sihrini.
Yer gök “İyi ki varsın” diye inledi
O giderken biz yittik, yiterken öğrendik.
Öyle çok nasip olmaz;
Giderken herkese bir şey öğretmek
Acayip imrendik.
Derdimize erdik.
Gönül dünyamızda yer buldu, dillendik.
Bu bir çağrıydı, anbean kabul bulmalıydı.
Değer verdik, varlığına şükrettik.
Velhasıl bir çocuk vardı.
Hepimize iyi geldi.
Daha çok söylemeliydik.
“Biri de çıkıp demiyor ki”
Dedirtmemek için erken davranmak gerekirmiş,
Ertelemek ruhun hastalığı,
Dile gelmemenin mazereti olabilirmiş.
O yüzden bil ve söyle,
Egondan, korkundan ve kaygından
Beri ol ve söyle
Fark et ve ettir
İyi ki varsın demek
İyi ki varım demektir.
Bir bilgelik cümlesi,
Cihan içre cihan sığdırma gayesi,
Kalp kazanma bildirisi
Varlığını olumlama ifadesi
Hepsi…
İyi ki varsın da gizlidir.
Ey kendim,
Kendine gel.
Anla ve anlat,
Bil ve bildir
Daha çok söyle,
İyi ki varsın de,
Korkma, çekinme,
İyi ki varsın demek
Koca ülkeye vasiyet
İyi ki varsın “İyi ki varsın”
Not: Bu bir veda yazısı değil, “sev da” yazısıdır.
Dursunali Emecen
07.12.2020
