İnsan olmak mükemmel olmamaktır.
İnsan olmak, eksik olmaktır.
Şeytanların ve meleklerin ‘bazen’leri yoktur.
Stabildir onlar, sabittir.
İnsan olmak ‘bazen’lere mahkum olmaktır.
* * *
Hep iyiyi yapmak ister, bazen hata yaparız.
Dürüstlüğün erdem olduğunu bilir, bazen yalan söyleriz.
En iyi yaptığımız bir işi, bazen kötü yaparız.
Hep sevap işlemek ister, bazen günah işleriz.
Çalışkan olmaya öykünür, bazen tembel oluruz.
* * *
Ebeveynlik de böyledir ve ‘bazen’lerle bezelidir.
Çocuklarımızla ilgilenmek ister, bazen bu gücü bulamayız.
Hep sakince konuşmak ister, bazen kendimizi bağırırken buluruz.
Pedagojik davranmaya çalışır, bazen en olmadık şekilde davranırız.
Ekranı elinden almak ister, bazen çıkacak çatışmayı göğüslemek istemeyiz.
***
‘Bazen’ler için kendimizi suçlamayalım lütfen.
Çünkü insanız ve ‘bazen’ler bizim doğamızda var.
Bir melek olmayı arzulamak ne kadar ütopikse
‘Bazen’siz bir ebeveynlik de o kadar ütopik.
‘Bazen’ler çocuk psikolojisini bozmaz üstelik.
***
Bazen çocuğumuzun önünde bazen tartışırız,
O ilişkilerin tartışmasız olamayacağını öğrenir.
Bazen çocuğumuza kızarız,
O kızan bir öğretmen ve arkadaşla nasıl başa çıkacağını öğrenir.
Bazen çocuğumuzu ihmal ederiz,
O görülmediğinde bunu tolere etmeyi öğrenir.
Bazen çocuğumuzla vakit geçiremeyiz,
O can sıkıntısının üstesinden nasıl geleceğini öğrenir.
***
Evet, ‘bazen’ler çocuk psikolojisini bozmaz.
Bilakis onları hayata hazırlayan bir aşı olur.
Çünkü hayat ‘bazen’ler ile doludur.
Mükemmel ebeveyn olmaya çalışmayalım.
Çünkü hayat eksiklerle doludur.
Mehmet Teber
Klinik Psikolog
29 Ocak 2021
