Yeni geliştirilen araştırmalar, baba-çocuk arasında çok küçük yaştan itibaren düzenli olarak oyun zamanı başlatmanın çocukların büyüdükçe davranışlarını ve duygularını daha iyi kontrol etmelerine yardımcı olabileceğini ortaya koymaktadır. Çalışmada, Cambridge Üniversitesi’nden araştırmacılar, çocuklar çok küçükken (0-3 yaş) babalarının onlarla nasıl oynadıkları hakkında daha fazla bilgi edinmek için son 40 yılda elde edilen parçalar halindeki bulguları inceledi.
Bunun sonucunda da çok küçük yaşlardan itibaren babalarının kendileriyle oyun oynamak için zaman ayırdığı çocukların, büyüdükçe davranışlarını ve duygularını daha kolay kontrol edebildiklerini buldular.
Araştırmacılar aynı zamanda baba-çocuk oyununun çocukların anneleriyle oynadıkları oyundan farklı olup olmadığını ve babalarla bebeklik döneminden itibaren oynamanın etkilerinin çocuğun gelişimini etkileyip etkilemeyeceğini öğrenmek istediler.
Babalar ve anneler arasında genel olarak birçok benzerlik olmasına rağmen, bulgular babaların en küçük çocuklarla bile daha fazla fiziksel oyun oynadıklarını, gıdıklama, yakalamaca ve omzunda gezdirme gibi aktiviteleri tercih ettiklerini göstermektedir.
Bu durum çocukların duygularını kontrol etmeyi öğrenmelerine yardımcı oluyor gibi görünüyor. Ayrıca bu becerilerin önemli olduğu ortamlara, özellikle de okullara girdikleri zaman kendi davranışlarını düzenlemede çocukları daha iyi hale getirebilir.
Cambridge Üniversitesi’nde eğitim, gelişim ve öğrenme profesörü olan Dr. Paul Ramchandani şunları söyledi: “Araştırmanın bize söyleyebileceği sınırlar olduğu için baba-çocuk oyun oynamasının etkisini abartmamak önemlidir, ancak babalarıyla makul miktarda oyun zamanı olan çocukların grup ortamlarına uyum konusunda fayda sağladığı görülüyor.”
Yaşamın ilk yıllarında ebeveyn-çocuk oyununun temel sosyal, bilişsel ve iletişim becerilerini desteklediği bilinmektedir, ancak çoğu araştırma anne ve bebeklere odaklanmaktadır. Baba-çocuk oyununu araştıran çalışmalar genellikle küçüktür veya tesadüfen yapılır.
Ramchandani, “Araştırmamızda, işimize yarar bir şey bulup bulamayacağımızı görmek için konuyla ilgili bulabileceğimiz her şeyi bir araya topladık” dedi.
İncelenen hemen hemen tüm çalışmalarda, baba-çocuk oyunu ile çocukların daha sonra duygularını kontrol etme yeteneği arasında tutarlı bir korelasyon vardı. Babalarıyla kaliteli oyun zamanı geçirmekten hoşlanan çocukların hiperaktivite veya duygusal ve davranışsal problemler sergileme olasılığı daha düşüktü.
Ayrıca saldırganlıklarını kontrol etmede daha iyi ve okuldaki anlaşmazlıklar sırasında diğer çocuklara sözlü sataşmalara daha az eğilimli oldukları görünüyordu.
Bunun nedeni, babaların tercih ettiği fiziksel oyunun bu becerileri geliştirmek için özellikle uygun olması olabilir.
Fiziksel oyun çocukların otokontrol uygulamak zorunda oldukları eğlenceli ve heyecan verici durumlar yaratıyor. “Gücünüzü kontrol etmeniz ve işlerin ne zaman çok ileri gittiğini öğrenmeniz gerekebilir”
Bu, çocukların karşılaştıkları durumlara nasıl karşılık verebileceklerini uygulayarak öğrenecekleri güvenli bir ortam. Eğer yanlış tepki gösterirlerse ciddi bir şekilde bunu yapmamaları söylenebilir (bu dünyanın sonu değil) . Böylelikle bir dahaki sefere öncekinden farklı davranmayı hatırlayabilirler.
Kaynak: https://psychcentral.com/news/2020/07/05/playtime-with-dad-may-improve-childs-self-control/157779.html
